Patiënt van de maand - September 2019

Hond Emily wordt een dagje ouder

Afgelopen week was Emily bij ons, ze is de (liefste) Sint-Bernard van onze paraveterinair Fleur. Emily is 8 jaar en daarmee valt ze voor haar ras onder de senioren. Ze heeft dan ook wat ouderdomskwaaltjes. Emily kwam voor haar seniorenconsult naar onze kliniek. Daar is ze uitgebreid onderzocht door onze dierenarts en was er bijzondere aandacht voor haar ouderdomsproblemen.

Emily heeft de afgelopen jaren met name steeds meer last van stramme gewrichten. Het wordt veroorzaakt door artrose ofwel gewrichtsslijtage. Artrose kan in alle gewrichten voorkomen, maar wordt bij de hond het meest gezien in de ellebogen, heupen en knieën, zo ook bij Emily. Artrose is te herkennen aan een zogenaamde “startkreupelheid”; dit wil zeggen dat de hond veel moeite heeft met opstaan, uit de mand komen en het eerste stukje lopen. Naarmate ze op gang is wordt de kreupelheid minder. Ook zal de hond na te veel inspanning juist weer meer kreupelheid en stijfheid vertonen. Springen wil meestal niet meer goed lukken. De gewrichten zijn pijnlijk bij buigen. Helaas is artrose progressief, dit wil zeggen dat het langzaam erger wordt als het eenmaal is ontstaan. Gelukkig kunnen we de snelheid waarmee de artrose ontwikkeld wel afremmen en daarmee de gewrichten voor het dier minder pijnlijk maken. Emily krijgt voor haar artrose glucosamines (Flexadin®), dit is een voedingsadditief dat het gewricht helpt te smeren en minder gevoelig maakt. Daarnaast krijgt ze de pijnstiller en ontstekingsremmer Carporal®. Het is belangrijk dat Emily vaak korte stukken blijft lopen en dat lange stukken of (bal) spelletjes worden vermeden. We adviseren de ondergrond voor Emily thuis minder glad te maken, zodat ze meer grip heeft bij het opstaan en gaan liggen.

Een ander ouderdomskwaaltje van Emily is dat ze minder goed ziet. Dat komt doordat ze ouderdomsstaar heeft ontwikkeld in haar ogen. Ouderdomsstaar, grijze staar ofwel ouderdomscataract, wordt veroorzaakt door het troebel worden van de lens in het oog. De lens blijft gedurende het hele leven doorgroeien. Omdat de lens zich in een strak kapsel bevindt zal deze niet groter worden, maar treedt vanaf de kern een verdichting van het weefsel op. De kern van de lens wordt steeds witter, dit is bij de oudere hond te zien als een witte of grijze waas in het oog. Er is echter geen reden tot bezorgdheid, want de beperking in zicht is voor de hond minimaal. Alleen bij veel licht, als de pupil klein is, zal het zicht verminderd zijn. We behandelen ouderdomsstaar bij honden daarom niet. Gelukkig voor Emily heeft ze ook een hele goede neus die haar helpt!

Het laatste ouderdomskwaaltje van Emily is een bult op haar buik. De bult is zacht, zit los onder de huid en groeit heel langzaam. Om er zeker van te zijn dat deze bult goedaardig is prikt de dierenarts in de bult en zuigt wat cellen op. Deze werden in ons laboratorium onder de microscoop bekeken. Gelukkig ging het om vetweefsel, en is deze bult van Emily zeer waarschijnlijk een goedaardige vetbult. De bult hoeft niet te worden verwijderd. Als onderdeel van het seniorenconsult werd de ochtendurine van Emily gescreend om problemen met haar organen (zoals haar nieren) vroegtijdig op te sporen. Gelukkig was de urine van Emily netjes geconcentreerd zoals het hoort en zagen we geen bijzonderheden.

Emily mocht met een lekkere beloning van de dierenarts weer naar huis, om zo comfortabel mogelijk weer te genieten van haar oude dag!